Wola

»seksualizacja«

Seksualizacja jest czymś sztucznym, narzuconym, w przeciwieństwie do seksualności, czyli naturalnego aspektu ludzkiej natury. Jej zasady:
-wartość osoby wynika z jej "seksownością" ("seksowny" wygląd i/lub zachowanie);
-fizyczna atrakcyjność osoby zrównywana jest z jej "seksownością";
-seksualność jest tej osobie nieadekwatnie narzucana;
-seksualne uprzedmiotowienie tej osoby (widziana jako obiekt użycia seksualnego innych, a nie w pełni swego człowieczeństwa);

Powyższe zasady sformułowane zostały na początku marca 2007 przez Amerykańskie Towarzystwo Psychologiczne w Raporcie o Seksualizacji Dziewcząt. Seksualizacja chłopców jest uzyskana przez pornografię. Atrakcyjność porno opiera się na efekcie coolidge'a. Wzrost siły popędu zależny jest od ilości nowych, często nieznanych osób wykorzystywanych przy produkcji pornografii. Kłamstwo o wpływie urody aktorek (aktorów), czy ich umiejętnościach, jest podwaliną wielu kompleksów.

Seksualizacja prowadzi często do inicjacji mechanizmu działającego wbrew Woli człowieka i wielokrotnie od niej silniejszego. Ten mechanizm należy do cielesnej natury człowieka: staje się częścią układu limbicznego (układu nagrody), sprzyja mu też układ hormonalny. Ten ośrodek jest bardzo prymitywny i traktuje dyskomfort jako zagrożenie życia. Stąd siła nałogu. Seksualizacja ze względu na swoją sztuczność, mocno utrudnia wzrost duchowy. Wolna Wola człowieka będącego na odpowiednim etapie rozwoju (patrz dezintegracja), jest w stanie podporządkować sobie popędliwości. Małżeństwo zostało tak pomyślane, aby zainicjować prawidłowy (hierarchiczny) rozwój seksualności, a więc też wzrost duchowy małżonków.

»emocje«

Organizm kobiety jest przystosowany do tworzenia i umacniania więzi społecznych. Jednak, aby to osiągnąć, konieczne jest zrozumienie i zagospodarowanie sfery emocjonalnej kobiety.  A więc przekonywanie do czegoś i zostawienie sobie (jej) czasu. Zezwolenie na sesję wentylacyjną, czyli wypowiedzenie wszelkich szkodliwych i raniących uczuć (tutaj pojawia się okazja do ćwiczeń bezemocjonalnego i zimnego podejścia - tej typowo męskiej, ale zaniedbywanej cechy).  Zezwolenie i realizacja różnych ekscytujących (kobietę) pomysłów. No i oczywiście kokietowanie, flirtowanie, rozkochiwanie itp, ale jako element budowania związku, a nie działalność społeczna.

W obecnych czasach konieczne jest aby podkreślać, że fizjologicznie kobiety są bardzo różne od mężczyzn. Jako jeden z największych atutów kobiet, podawana jest ich emocjonalność. Niestety wygląda na to, że więzi społeczne, a w szczególności rodzinne, mocno ucierpiały z takiego wielkiego poszanowania sfery emocjonalnej.  Jeżeli założyć że kobiety są: zaradniejsze, inteligentniejsze, wrażliwsze, a przy tym wytrzymalsze, to w zasadzie im brakuje tylko umiejętności  przytulenia samej siebie.

Kobieta wykorzystuje dziesięć razy więcej substancji białej, która tworzy sieć połączeń między ośrodkami w mózgu z czego wynika wielozadaniowość. Mężczyzna wykorzystuje siedem razy więcej substancji szarej, która jest głównie odpowiedzialna za przetwarzanie informacji i działanie. Z niej są zbudowane różne wyspecjalizowane ośrodki w mózgu co umożliwia głęboką koncentrację na jednym zadaniu.

»budowa mózgu«

W przypadku mężczyzn dominującym hormonem jest testosteron, a kobiet: oksytocyna. Różnie bywa z poziomem tych hormonów, jednak przyjmuje się, że mężczyzna, który posiada możliwie mało testosteronu i tak posiada go znacznie więcej, niż kobieta która posiada go możliwie dużo. Przeciętnie jeden na siedmiu mężczyzn i jedna na pięć kobiet używają mózgu w pewnym stopniu podobnie co płeć przeciwna.

Kobieta ma większy hipokamp (lepszą pamięć) oraz ośrodki mowy umiejscowione na obu półkulach (mężczyzna tylko w lewej - odpowiedzialnej za myślenie logiczne), co często uniemożliwia stricte racjonalną rozmowę na emocjonujące tematy. Naukowcy wyliczyli ponad sto różnić między mózgiem kobiecym, a męskim. W mózgu kobiety krew krąży intensywniej. Można to szczególnie zaobserwować w obszarach odpowiedzialnych za koncentrację (gyrus cinguli). U znudzonej, czy odpoczywającej kobiety zawsze pracują ośrodki przetwarzania informacji, uczuć oraz pamięci. Mężczyzna w analogicznej sytuacji ma praktycznie wyłączony mózg. 

»bohater«

Obecnie modny jest slogan mówiący, że ten świat zdominowany jest przez mężczyzn. I zaraz potem ukazany jest stereotypowy facet: silny, brutalny i odnoszący sukcesy. Czyli taki współczesny bohater. Mimo że ma on w sobie coś bohaterskiego to nim nie jest. Więzi społeczne, a w szczególności rodzinne, mocno ucierpiały przez taki stereotyp. Bohater (ang hero) posiada cechy:
-honor - poczucie godności osobistej;
-inicjatywa (ang enterprise)- samodzielność, zaradność i aktywność w działaniu;
-odpowiedzialność (ang responsibility) -zrozumienie i akceptacja konsekwencji działań;
-oryginalność - fenomenalność i wyjątkowość w działaniu;

Taką najlepiej wdrożoną mutacją bohatera jest bohater amerykański. Obowiązkowo posługuje się on przemocą i zawsze wygrywa w starciu z pozornie silniejszym przeciwnikiem. Z biegiem czasu staje się on coraz bardziej nierzeczywisty. A za to coraz mniej:
-honorowy (wchodzi z butami w życie innych)
-samodzielny (zależny od układów)
-odpowiedzialny (nie rozumie świata)
-oryginalny (wyblakły mi już stare triki filmów akcji)

Zarówno mózg, jak i układ hormonalny mężczyzny stworzony jest tak, aby mógł on stać się bohaterem. I to jest tragedią współczesnych mężczyzn, że często niszczą samych siebie. Często dlatego że nie chcą być prymitywami, czy zakłamanymi handlowcami. Często nie radzą sobie z błędnymi wyobrażeniami. Pomimo tego, że większość cech bohatera związana jest z działaniem, większość ludzi zachowuje się jakby była sparaliżowana. Jest prymitywna przemoc lub praktyczna izolacja, które to niby są takie męskie. Tragedią współczesnych kobiet jest to, że nie wiedzą co mogą, co warto wymagać od mężczyzn.

Nie ma już zgodnego z naturą rycerskiego wychowywania. Rola ojca zazwyczaj powinna sprowadzać się do krótkich, ale stanowczych reakcji, kierujących dzieci/młodzież we właściwym kierunku. Chociaż w dzisiejszych czasach trudno rozeznać, który kierunek jest właściwy, a od ojca bardziej oczekuje się matkowania.

Żyjemy wśród przyprawiającego o mdłości wszechobecnego flirtu i izolacji. Wiele jest też przypadków, gdy dla jednego upragniony ślub, jest dla drugiego końcem przyjaźni. Brakuje wzorów jakim być mężem, czy ojcem, no bo wokół sami nieszczęśnicy. A Ci szczęśliwi odgradzają się jak mogą - chyba z jakiejś obawy. Są prawie niewidoczni. Tak wygląda ten świat nietrwałych emocji. A Bóg często bywa odrzucany, ponieważ pozornie wymaga tego, co jest wbrew woli ludzkiej. A tak naprawdę Wolą Bożą jest, by Ludzka Wolna Wolna podporządkowała sobie popędy. A pomieszania pojęć uniemożliwiają tworzenie relacji z Bogiem i drugim człowiekiem.

»wiara«

Demon pierwszy: obżarstwo (łakomstwo) 
Myśli o wspaniałych ucztach,  spotkaniach towarzyskich, fantazje kulinarne prowadzą często od utraty wiary w sens postów i umartwień. Jakby dalszą konsekwencją tych myśli jest obawa o zdrowie. Drugim biegunem takich myśli, ale pochodzącym od tego samego demona, jest radykalizm ascetyczny, który zaprzecza własnym słabościom i równocześnie zapomina o potrzebach innych ludzi.

Obroną jest gościnność i kontrola własnej wyobraźni - tak, aby demon obżarstwa nie mógł się nią posłużyć.

Św. Archanioł Sealtiel, „Modlitwa Boga" - zwalcza ducha nieumiarkowania i pijaństwa. Temu występkowi przeciwstawiamy cnoty umiarkowania i wstrzemięźliwości.. Jako ten, który przynosi łaski, w prawej ręce trzyma czarę z kwiatami, czyli znak radości i życia w Bogu. Pan Jezus powiedział do Józefy Menendez: „Radość w Bogu jest kluczem do wszystkich łask ".

Św. Archaniele Sealtielu, przybywaj nam z pomocą z Twoimi Aniołami. Naucz nas modlić się, jak Pan się modlił i jak nas nauczył modlić się. Ojcze nasz... Zdrowaś... Chwała Ojcu.

Demon drugi: nieczystość (rozpusta, cudzołóstwo, nierząd, pederastia, pożądliwość, słowa nieczyste) 
Potrzeba bliskości i posiadania potomstwa, była traktowana przez ojców pustyni jako coś naturalnego. W przeciwieństwie do manichejczyków. Ewagriusz zdawał sobie sprawę, że niemożliwe jest całkowite wyzwolenie się z naturalnych pragnień seksualnych. Demon nieczystości ukazuję wstrzemięźliwość jako bezsensowną, a Boga jako tyrana, który wymaga rzeczy ponad ludzkie siły. Dlatego w walce z tym demonem chodzi głównie o to, aby namiętność nie przejęła kontroli nad człowiekiem.

Ścisły post, czuwanie nocne, modlitwa oraz powściągliwość powodują, że demon, nienawidzący udręki ciała, ucieka. Zaatakowany powinien też opowiadać innym o swoich upadkach, a nie szczycić się trudami ascezy.

Św. Archanioł Rafał, „Lekarstwo Boga" - zwalcza ducha nieczystości, rozwiązłości i niemoralności. Jako opiekun Sakramentu Ducha Świętego (Bierzmowania) nosi czerwone jak ogień szaty. Jest Aniołem miłości, pocieszenia i uzdrawiania.

Św. Archaniele Rafale, przybądź z Twoimi pomocnikami. Pomnóż w nas Twoją moc i miłość. Niechaj miłość Boża i Niepokalanej dopomaga nam pokonać nienawiść i nieczystość w naszych sercach, rodzinach i na świecie. Amen. Ojcze nasz... Zdrowaś... Chwała Ojcu...